به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، بنا به گفته مهرنوش خالقی روانشناس و مربی کودکان در روزهای قرنطینه خانگی به علت شیوع ویروس کرونا دو خطر کودکان را تهدید می‌کند؛ یکی اختلال در ارتباطات اجتماعی و دیگری اختلال در قدرت تخیل.
وی توضیح می‌دهد: یکی از مهم‌ترین فاکتورها که باید در کودکان به ویژه کودکان سه تا شش سال تقویت شود ارتباط است. اختلال ارتباط در کودکان به حدی جدی است که در کتابچه «راهنمای اختلالات روانی» که هر پنج سال یک بار منتشر می‌شود، طیف اختلالات ارتباطی بزرگ‌ترین چالش روانی بچه‌ها در دوران کنونی شناخته شده است.
می‌دانیم قرنطینه خانگی کودکان را از هر ارتباط حضوری و مکالمه با دوستان، همسالان، همکلاسی‌ها و حتی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها منع کرده است. به همین دلیل بنا به تأکید این روانشناس و تسهیلگر کودکان، احتمال آسیب به ارتباطات اجتماعی کودکان وجود دارد اما والدین می‌توانند شدت آن را به حداقل برسانند.
مثلا بهتر است سعی کنیم با رعایت فاصله، در برخی روزها، فرصت ارتباطات حضوری کودکان را فراهم کنیم. در صورت امکان کودکان می‌توانند در پارکینگ یا حیاط خانه که خلوت و تمیز باشد، با دوستان همسن خود دیداری داشته باشند. البته باید همه نکات بهداشتی را رعایت کنند.
ارتباط مجازی هم راهکار دست‌یافتنی‌تری است. کودکان می‌توانند با دوستان و نزدیکان خود از طریق شبکه‌های اجتماعی اینترنتی ارتباط داشته باشند. این روزها خوشبختانه تماس تصویری بسیار رایج شده است که می‌تواند برای تقویت مهارت ارتباط‌گیری به کودکان کمک کند و تا حدی آنها را از خطرات احتمالی مصون بدارد.
اختلال در مهارت‌های ارتباطی کودکان در قرنطینه به قدری جدی است که این روزها مدیران و مربیان مهدکودک‌ها نگران آن هستند که بعد از رفع محدودیت و ممنوعیت‌های ناشی از کرونا چطور باید کودکان را به شرایط عادی برگردانند؛ چون فرایند ارتباط‌گیری کودک با مهد، مربی و دوستان مهد و... زمانبر بوده و با وقفه‌ای که قرنطینه در این بین ایجاد کرده است کار مربیان را سخت‌تر می‌کند.
دومین آسیب احتمالی برای کودکان اختلال در قوه تخیل کودکان است. به هر حال به دلیل قرنطینه کودکان مجبور شده‌اند روزهای طولانی در فضای محدود و یکنواخت خانه بمانند آن هم در شرایطی که از رفت‌وآمد هم منع شده‌اند. به همین دلیل ممکن است تخیل آنها آسیب ببیند. بنابراین توصیه می‌شود حتما والدین برای کودکان کتاب بخوانند، قصه بگویند یا با جان بخشیدن به عروسک‌ها و برگزاری نمایش عروسکی قوه تخیل کودکان را تحریک کنند. در بازی‌های اینچنینی از کودکان بخواهند که مشارکت داشته باشند و آنها هم با استفاده از تخیلشان قصه بسازند.
به گفته این مربی کودکان، اهمیت بازی‌ها برای کودکان زیر دبستان در این است که آنها می‌توانند حرفه و شغلی را که قرار است در آینده داشته باشند در این سن تمرین می‌کنند. براساس مطالعات، بسیاری از افراد موفق در سنین بزرگسالی شغلی را دارند که در سنین کودکی آن را بازی و تمرین می‌کردند. در نتیجه بازی و تخیل‌پردازی تا این حد برای کودکان مهم است.
نظر شما